België is niet klaar om de grootste existentiële bedreiging in zijn geschiedenis het hoofd te bieden.

Onze levens zijn dus in gevaar.

Terwijl wij, Belgische burgers, al maanden wachten op het aantreden van een volwaardige federale regering doen een aantal absurde scenario's voor de vorming van een meerderheid de ronde. Terwijl de Europese Unie en onze buurlanden vooruitgang boeken, zij het langzaam, op het gebied van klimaat, energie, mobiliteit, huisvesting en biodiversiteit, zakt ons land weg in federale inertie.

Die inertie is voor ons burgers niet alleen onaanvaardbaar maar ook schadelijk. Onze samenleving stevent af op een vernietiging van onze levensomstandigheden. De staat belichaamt de openbare macht en heeft als hoogste functie om de veiligheid van ieder van ons te waarborgen en zo het bestaan van België als gemeenschap te vrijwaren. Op dit ogenblik schiet de staat dus ernstig te kort in zijn opdracht.

De transitie die nodig is om ons collectieve voortbestaan te verzekeren is van een systemische omvang die de mobilisatie van ieder van ons vereist. Tal van stakeholders in de Belgische samenleving hebben dit begrepen en hebben zich bereid getoond om zich aan te sluiten bij en bij te dragen aan deze transitie. Het is nu meer dan tijd dat diegenen die in alle deelstaten de staat besturen met vastberadenheid denken, spreken en handelen.

Omdat de transitie het vereist, eisen we als Belgische burgers van de staat en de deelstaten het volgende:

1. Volwaardig respect voor ons grondwettelijk recht op leven en op een waardig bestaan.
2. Een volwaardige federale regering waarvan de eerste minister persoonlijk de ecologische noodtoestand belichaamt en waarvan alle ministers instaan voor de transitie in hun bevoegdheidsgebieden.
3. Een regering en een parlement die gezamenlijk en via een officiële verklaring de ecologische noodtoestand afkondigen.
4. Een wijziging van de Grondwet om er het recht op leven van mensen en niet-mensen uitdrukkelijk in te verankeren, een recht dat door iedereen kan worden afgedwongen tegenover derden maar ook tegenover bedrijven.
5. Een bijzondere federale wet die alle budgettaire, menselijke, infrastructurele en informatiemiddelen van de staat prioritair inzet ten voordele van de transitie.
6. Een effectief, democratisch en rechtvaardig nationaal transitieplan dat alle middelen van het land en van de bevolking mobiliseert, waarbij ten volle gebruik wordt gemaakt van fiscale en regelgevende hefbomen, zoals de koolstofbelasting, de kerosinebelasting, het verbod op bedrijfswagens, het verbod op ontbossing, de betonstop, enz.
7. Het onmiddellijke verbod op investeringen door de staat, gespijsd door de belastingen van de burgers en door de banken, gespijsd door onze spaarcenten, in economische projecten die de uitstoot van broeikasgassen verhogen, zoals luchthaven-, weg-, haven- en petrochemische infrastructuur.